Η ιδιαιτερότητά του, ως οργανισμού, έγκειται στο ότι, από τις απαρχές της λειτουργίας του, οργανώθηκε ως εργοστάσιο, δηλαδή ως μία παραγωγική μονάδα της οποίας οι διοικητικές υπηρεσίες αναπτύχθηκαν παραπλεύρως, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες της παραγωγής. Αυτό είχε ως επακόλουθο το Εθνικό Τυπογραφείο, από την ίδρυσή του, να διαθέτει προσωπικό δύο κύριων εξειδικεύσεων, τους τεχνίτες-τυπογράφους και τους διοικητικούς.
Έτσι κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του Εθνικού Τυπογραφείου υπηρετούν σε αυτό στοιχειοθέτες, πιεστές, μελανωτές, στοιχειοχύτες, βοηθοί για το στίλβωμα των στοιχείων κ.λπ.
Το 1917 υπηρετούν, εκτός από τις πιο πάνω ειδικότητες τεχνιτών, και σιδηρουργοί μηχανικοί, τυπωτές λιθογραφικού πιεστηρίου, στερεοτύπης, γαλβανοπλάστης, μονοτύπης, στιχοτύπης, χαρτοθέτης κ.λπ. Μονοτύπες και στιχοτύπες ήταν οι εξειδικευμένοι τυπογράφοι που εργάζονται στις μονοτυπικές και λινοτυπικές μηχανές που είχαν εισαχθεί στην παραγωγή το 1911.
Το 1989, δεδομένου ότι η τεχνολογία των εκτυπώσεων δεν έχει ακόμη μεταβληθεί ριζικά, συναντώνται στο Εθνικό Τυπογραφείο ειδικότητες τεχνιτών, σε γενικές γραμμές, όμοιες με αυτές των προηγούμενων ετών, όπως πιεστές, χειριστές πλήκτρων μονοτυπίας, χειριστές χυτηρίων μονοτυπίας, χειριστές λινοτυπικών μηχανών, στοιχειοθετών, μεταλλοστοιχειοχυτών. Αρχίζουν όμως σταδιακά να προστίθενται και νέες ειδικότητες, όπως γραφικών τεχνών, φωτοεκτυπωτών, πληροφορικής, κ.λπ.
Με την επικράτηση της μεθόδου offset και των ψηφιακών εκτυπώσεων καταργούνται ειδικότητες και αντικαθίστανται από νέες εξειδικεύσεις.